SEN GİDELİ!...

    Sen gittiğinde yine mevsim sonbahardı..
    Sen gittiğinde aylardan ekim, ekimin 29 u idi.
    Bundan 6 sene evvel Ramazan ayına denk gelen mübarek günlerdi..
    Sen gittiğinde Levo ufacıktı. Alpişin bayram kutlamalarından gelmiştik.
Yola düştüğümüzde yağmur vardı.
     Sen gittiğinde! Öldüğünde demeye dilim varmıyor ki!
''gittiğinde'' deyince bu hiç dinmeyen hasret sanki bitecek gibi geliyor.
       Döneceksin gibi geliyor...

       Bak! Bu sene yalnızım ben. Sağ olsaydın muhakkak gelir kalırdın benimle. Birlikte gözlerdik oğlunun yolunu, bir tek hasretliğim o olurdu.

       Bugün yine Cumhuriyet Bayramı..

      Coşkum gözyaşlarıma karışıyor.

(Babammm! dediğim kayınpederim için)