Takip ettiğim bir kaç blogu okudum. Canım sıkkın bu hafta sonu. Oğluşun performans ödevleri, pazar gününün olağan işleri ve havanın güzelliği...
Ödevler olmasaydı kendimizi dışarı atacaktık muhakkak.
Az önce ilimizin hayvanları koruma derneğinin sayfasına kediciklerimin resimlerini koyup, lütfen yeni bir yuva bulun dedim. Bu 3. ilanım sanırım ama kimse büyümüş kedi sahiplenmek istemiyor.
Zaten Karamel ve Kontesim cins kedi olmadıkları için pek bir şansları yok.
Sanırım az az sokaktaki parka alıştırmalı. Hiç aşağı inmediler ve gerçeklerle tanışmadılar. Sonunda, taşınırken onları sokağa bırakmak zorunda kalacağım ne yazık ki!
Hem karamelim midesinden rahatsız. Akşam yedi gibi tavuk vermiştim, 5 saat sonra azcık kuru mama verdim. Sonrasında öğürdü öğürdü ve kusuverdi yavrucak.
Offffffff!...
Veteriner bi çözüm bulamadı sadece mide bulantısını önleyici şurup verdi. Çok seviyorum onları ama keşke hiç eve getirmeseydim. Hayır bunu yapamazdım ki! Onları göz göre göre ölüme terk edemezdim.
Sanki yeni bir yuva bulamazsam farklı bişey mi olacak. Delirmek üzereyim.
İtiraf etmeliyimki her yerde tüylerinin olmasından bıktım. Çocukların okul formalarında, çoraplarımızda, halıda, koltuklarda... her yerde
Yataklarda, bataniyelerde...
Vede karamelimin bu rahatsızlığı. Ona üzülmekten yoruldum artık.
Kimse benim onlara baktığım kadar güzel bakamaz.
Ben yine her gece olduğu gibi onların sonu nasıl olur diye düşünmekten yatakta dönüp duracağım.
uyusam bile karmakarışık kabuslara gebe uyku.
Merhaba,
YanıtlaSilHayvan sevginiz takdire değer. Umarım ki örnek olur.
Yazılarınız her zamanki gibi güzel. Samimi, açık ve akıcı yazılarınızı zevkle takip ediyoruz.
Hayırlı günler dileğiyle.
Bu yorum yazar tarafından silindi.
Silçok teşekkür ederim. ziyaretiniz beni memnun etti.
SilGüliz,
YanıtlaSilBelediyenin hayvan bakımevi vardır mutlaka lütfen oraya başvur. Eğer elinden birşey gelmiyor ise de lütfen beni ara ben de bir yuva için elimden geleni yapmaya çalışayım olur mu?
Sevgili dostum belediye ev hayvanlarıyla ilgilenmiyor ne yazık ki. Ancak hayvanları koruma derneği yardımcı olmaya çalışıyor. Dernek hem sokak hayvanlarına, hem de terk edilmiş, yeni yuva arayan ev hayvanlarıyla ilgileniyor.
Silİlgin için teşekkürler.
Sen eskiden, gecenin kör vakitlerinde, ya da zamanın sağır olduğu anlarda beni ziyarete gelirdin.. ferahladığını söylerdin newbaharım..
YanıtlaSilŞimdi de ben hissedip içindeki sıkıntını geldim.. Hayvanların evi doğadır.. onları doğadan kopartıp eve hapsedenler de İnsan!! Üzülme senin tahmin bile edemeyeceğin kadar çabuk alışırlar yaşama.. tabiat onlara bu mücadeleyi ve önseziyi vermiştir.
Nereye taşındığını merak ettim yoksa şehir mi değişiyor yine??
Geldim kalemimin incisi, ilk size geldim. Okudum sizi ziyaret etmiş dostlarınızın isimlerini.
SilHasretle aklımdan geçirdim o fotoğrafları. Arzu Hocam, Sevgili Nihan ve diğerleri.
Umduğunuz Newbaharı bulamayacağınız için o karelere bir türlü kendimi koyamadım.
Sanırım sadece yazınca BEN oluyorum. Diğeri ise... bilmem ne demeli?
Korkuyorum onları doğaya bırakmaya. Ya araba çarparsa, ya köpek saldırır kaçamazlarsa, ya aç kalırlarsa...
Evet, canözüm sağ salim dönerse taşınacak Newbahar. yine, yine..yine
Ne hayvan sevgisi ne de insan sevgisi kaldı!..onları sahiplenmeniz güzel ama onların gerçek ortamları yine de doğal koşullar!Tamamen evcilleşmiş hayvanları evet..hayvan dernekleri sahip çıkıyor!..umarım en kısa zamanda bu durumu çözüme kavuşturursunuz..
YanıtlaSilsevgiler...
Merhaba,
YanıtlaSilBlogların geliştirilmesiyle ilgili olarak yapılan Gencal araştırmasına katkı sağlarsanız memnun olurum.
Saygı ve sevgilerimle.